Ο ΧΡΟΝΟΣ

Παιδὶ τῶν ὀργασμῶν μιᾶς σιωπηλῆς θεᾶς,

ἀμίλητο, βουβὸ νερὸ ὁ χρόνος,
Ξεχύνεται ἀπ’ τὰ μισάνοιχτα σκέλη τῆς γῆς
γιὰ νά την αὐλακώνῃ.

Τὸν βράχο κάνει πέτρες καὶ μετὰ χαλίκια κὶ ὕστερα διήγησι,
προλέγει ὅσα ἤδη γίνανε, διδάσκει ὅσους δὲν ἔμαθαν.
Τὰ πᾶντα ῥέουν μὲς στὸ χρονικὸ τὸ ὕδωρ:
βουνά, θεοί, ψυχές, κατάρες.

Καὶ ὅπως κὶ οἱ ὑγρὲς σιωπές,
ἔτσι κὶ αὐτὰ κυλᾶνε μόνο ’μπρός,
γυρίζοντας στὸ μέγα ἄπειρο
ποὺ χύνεται μέσα στὸν ἑαυτό του.

Ἐμπρός, πιὲς νὰ διψάσῃς.

                                                        -Κ.Π. 10.05.2024

Φίλες και φίλοι, καθώς η ιστοσελίδα δεν βρίσκεται ακόμα στο διαδίκτυο (οι δοκιμές αναμένονται να τελειώσουν τον Ιούνιο), θα χαρώ πολύ να λάβω σχόλια σχετικά με την ποιότητα πλοήγησης σας, ώστε να γίνουν οι αντίστοιχες βελτιώσεις. -Κ.Π. 07.04.2024